De anti-Venezuela verkiezingscampagne

Door Mark Weisbrot - The Guardian
Vertaling: Marian Eikelhof
 

Venezuela heeft in september parlementsverkiezingen en de campagne is in alle ernst gestart. Ik heb het over de internationale campagne. Deze wordt voornamelijk door de internationale media uitgevoerd, hoewel een deel ervan zal doorwerken in de Venezolaanse media. Er zijn veel ambtenaren bij betrokken, met name in de VS. Het doel is het genereren van zo veel mogelijk slechte pers over Venezuela, de regering in diskrediet te brengen en om de verkiezingen in september van hun legitimiteit te beroven wanneer de oppositie zou kiezen voor een boycot, net als bij de laatste parlementsverkiezingen, of weigert om de resultaten te erkennen als zij verliezen.

Er is geen noodzaak voor samenzwering, omdat de belangrijkste acteurs allemaal weten wat ze moeten doen. Af en toe zal een aantal van hen geen bericht krijgen als gevolg van een gebrek aan coördinatie. Een fascinerend voorbeeld hiervan speelde zich af toen senator John McCain generaal Doug Fraser van het Amerikaanse Zuidelijk Commando (Southcom) zover probeerde te krijgen, om MacCain’s beschuldigingen te ondersteunen dat Venezuela terroristische activiteiten steunt. Toen generaal Fraser op 11 maart een getuigenis aflegde voor het Comité van Gewapende Strijdkrachten, sprak hij McCain tegen:

"We zijn doorgegaan met zeer nauwlettend op te letten. We hebben geen enkel verband gezien op basis waarvan ik kan zeggen dat er een rechtstreekse relatie heeft bestaan tussen de [Venezolaanse] regering en terroristen."

Oeps! Blijkbaar had Fraser het memo niet gekregen, dat het team van Obama, dus niet alleen McCain, in volle campagne was tegen Venezuela.  De volgende dag gaf Fraser een verklaring uit waarin hij zijn getuigenis herriep:

"Adjunct Secretaris Valenzuela [een topman van het Latijns-Amerikaanse departement van Buitenlandse Zaken] en ik hebben vanmorgen gesproken over het onderwerp van de banden tussen de regering van Venezuela en de Farc. Er is geen verschil tussen onze posities en we zijn het volledig met elkaar eens.
"Er is inderdaad duidelijk en goed gedocumenteerd historisch en lopend bewijs van de banden tussen de regering van Venezuela en de Farc...we staan in directe verbinding met onze partners van het ministerie van Buitenlandse Zaken en van de inlichtingendienst", aldus Fraser in zijn verklaring

Wel, het is goed om te weten dat de Verenigde Staten nog steeds politieke controle heeft over het leger, althans in het Westelijk halfrond. Het zou beter zijn wanneer de waarheid enigszins meetelde in deze hoorzittingen van het congres, of in de buitenlandse politiek van Washington in het algemeen. De onhandige en schijnbaar gedwongen ommekeer van de generaal bleef geheel onopgemerkt door de media. 

Het ”gedocumenteerde, historische en lopende bewijs" dat genoemd is door General Fraser, heeft betrekking op het materiaal dat waarschijnlijk afkomstig is van laptops en van harde schijven die vermoedelijk gevonden zijn door het Colombiaanse leger bij een aanval op Ecuador in 2008. Het doet er niet toe dat dit hetzelfde leger is waarvan ontdekt is dat het honderden onschuldige tieners heeft vermoord en hen heeft gekleed in kleding van guerrillastrijders. Deze laptops en harde schijven zullen blijven worden aangedragen als bewijs, hoewel het nog niet openbaar is gemaakt, wat vervolgens zal worden gebruikt in de campagne tegen de Venezolaanse regering. We zullen geacht worden aan te nemen dat "de in beslag genomen documenten" authentiek zijn, en de meeste media zullen dit doen.

De aanvallen van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, op Venezuela tijdens haar reis naar Zuid Amerika waren een van de opening salvo's van deze campagne. Het meeste van wat zal volgen is voorspelbaar. Er zullen met haat gevulde edities zijn in de grote kranten, onder leiding van de NeoCon redactie van de Washington Post. Chávez zal beschuldigd worden van het onderdrukken van de media, hoewel de meeste van de Venezolaanse media nog steeds beheerst worden door de oppositie. In feite zijn de media in Venezuela veel meer in oppositie tegen de Venezolaanse regering dan onze eigen media in de Verenigde Staten, of wat dat betreft in de rest van de wereld.

Wanneer ik in Washington DC probeer uit te zenden op een FM radio frequentie, zonder een wettelijke vergunning, dan word ik afgesloten. Wanneer dit in Venezuela gebeurt, wordt dit als censuur gerapporteerd. Niemand zal hier de moeite doen om te kijken naar de wettigheid of de details, de experts en redactionele schrijvers het minst van allemaal, noch veel van de verslaggevers.

De Venezolaanse economie verkeerde in een recessie in 2009, maar zal dit jaar waarschijnlijk opnieuw beginnen te groeien. De business media zal voorbijgaan aan de economische groei en de inflatie tot hype maken, zoals ze de afgelopen zes jaar hebben gedaan, toen Venezuela een recordhoge economische groei bereikte, waardoor het armoedecijfer met de helft verminderde en de extreme armoede zelfs daalde met 70 procent (hetgeen ook volledig werd genegeerd). Er zullen resoluties zullen worden ingevoerd in het Amerikaanse Congres, die Venezuela voor wat dan ook veroordelen.

De Amerikaanse regering zal miljoenen dollars blijven pompen in Venezuela via USAid, die zullen blijven weigeren de namen van de ontvangers openbaar te maken. Dit is het niet-verborgen deel van hun geldelijke bijdrage voor de campagne in Venezuela.

Het enige dat niet voorspelbaar is, is wat het uiteindelijke resultaat van de internationale campagne zal zijn. Tijdens de laatste parlementsverkiezingen van Venezuela in 2005, boycotte de oppositie die verkiezingen, met stilzwijgende steun van de regering Bush. In een poging om de regering van hun legitimiteit te beroven, gaven ze het op om waarschijnlijk ten minste 30 procent van de zetels in het parlement te winnen.

Toentertijd wezen de meeste media - en ook de Organisatie van de Amerikaanse Staten - het idee af dat de verkiezingen onwettig waren, eenvoudigweg omdat de oppositie het boycotte. Echter, dat was ten tijde van de regering Bush, die de nodige geloofwaardigheid had verloren in Venezuela, o.a. als gevolg van zijn steun aan de staatsgreep in 2002. Het zou anders kunnen verlopen onder de Obama-regering.

Dit is waarom het zo onheilspellend is om te zien dat deze regering een niet uitgelokte, duidelijk in het oog springende campagne opzet, met het doel om voorafgaand aan de parlementsverkiezingen de legitimiteit van de Venezolaanse regering te ondermijnen. 

Dit lijkt op een signaal naar de oppositie: "We zullen jullie ondersteunen als jullie besluiten om terug te keren naar een opstandige strategie," of dit nu voor of na de verkiezingen is.

Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken speelt een lelijk en gevaarlijk spel. (venezuelanalysis.com)