Amerikaanse militaire bases in Colombia, een bedreiging voor de regionale vrede en veiligheid

Verklaring van de Ambassade van de Bolivariaanse Republiek Venezuela in Nederland.


De regeringen van Verenigde Staten en Colombia hebben op 14 augustus jl. een Aanvullende Overeenkomst betreffende Samenwerking, Technische Bijstand en Veiligheid (SACT) gesloten. In een korte verklaring van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van 18 augustus wordt gesteld dat het doel is om de samenwerking over veiligheidskwesties tussen beide partijen te vergemakkelijken, met inbegrip van strijd tegen de productie en handel in verdovende middelen, alle vormen van smokkel, natuurrampen en humanitaire catastrofes.
 
Het zijn dezelfde argumenten die gebruikt zijn voor Plan Colombia: de noodzaak om de drugshandel te bestrijden. Inmiddels is echter bewezen dat ze onwaar zijn. Negen jaar na de uitvoering van Plan Colombia, is de cocateelt gestegen met 15% en alleen al in 2007 is het land voor de teelt van dit gewas gestegen met 27%. Dit blijkt uit een rapport van de Amerikaanse Rekeningen Bureau (GAO), in oktober 2008, en de Verenigde Naties.

Het werkelijke doel is om Amerikaanse troepen te installeren in zeven militaire bases in Colombia, als een verdere stap in een poging van de Verenigde Staten om de regio te destabiliseren en conflicten te scheppen die de voorwaarden kunnen creëren voor directe interventie in een aantal van onze landen, met name in Venezuela, Ecuador en Bolivia.
Ook voorziet het akkoord in de mogelijkheid van toegang tot andere Colombiaanse militaire faciliteiten die door beide partijen zijn overeengekomen. Colombia is bijna een bezet land. Deze aspecten zijn slechts recentelijk publiekelijk bekend geworden, een gevolg van de sterke wil van de landen van de regio, waaronder Venezuela, om een regionale veiligheidsdoctrine te formuleren waarin alle landen medeverantwoordelijk zijn.

De aanzienlijke stijging van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Colombia is een ernstige bedreiging voor de regionale veiligheid, wat benadrukt werd op de recente bijzondere zitting van de Raad van Staatshoofden en Regeringsleiders van de Unie van Zuid-Amerikaanse Naties (UNASUR) in Bariloche, Argentinië.

Alle landen, geconfronteerd met de aanwezigheid van buitenlandse troepen, hebben de Zuid-Amerikaanse Raad opgedragen een analyse te maken van de inhoud van het zogenaamde "White Book Air Mobility Command: Global En Route-Strategy" van de Verenigde Staten, waarin president Chávez in zijn toespraak op de topontmoeting naar verwees.
De staatshoofden en regeringsleiders hebben ook ingestemd met de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) te vragen een commissie te vormen die zich gaat bezighouden om vrede voor Colombia te bevorderen.

De UNASUR-leden benadrukten ook de noodzaak van het behoud van de natuurlijke hulpbronnen in de regio en droegen de Defensie Raad, bestaande uit de ministers van Defensie en Buitenlandse Zaken van de aangesloten landen, op een veiligheidsstrategie te ontwikkelen en deze voor te leggen op de volgende vergadering van de Raad van Staatshoofden en Regeringsleiders, deze maand.
Ten slotte wilden de UNASUR-landen duidelijkheid hebben over de inhoud van de overeenkomst en de voorwaarden van de militaire samenwerking tussen de Verenigde Staten en Colombia.

De positie van de Venezolaanse president Hugo Chávez Frías is duidelijk. Hij stelde nadrukkelijk dat de vestiging van de buitenlandse militaire bases, in dit geval van de Verenigde Staten in Colombia, de kiem zaaien van oorlog, dat geen enkel land in de regio wenst. De ervaring die we hebben met Amerikaanse speciale operaties over de hele wereld, leert ons hoe de regels en beginselen van het internationaal recht worden geschonden.

Bewezen is hoe de Amerikaanse regering betrokken was bij de staatsgreep tegen president Chávez in april 2002 en meest recent, de rol die de Amerikaanse ambassade en de militaire basis in Palmerola, die deel uitmaakt van de structuur van Amerikaanse militaire bases in de regio, hebben gespeeld in de coup tegen president Jose Manuel Zelaya van Honduras.

Venezuela wordt ook getroffen door de drugshandel en de binnenlandse oorlog waar Colombia door lijdt. Wij steunen de dialoog bij het nastreven van vrede, zoals ook gebeurd is bij het conflict in Midden-Amerika, waar Guatemala, El Salvador en Nicaragua onder leden.  
We zijn slachtoffer geworden van de drugshandel die ons grondgebied heeft gebruikt als doorvoergebied. Echter, wij hebben vele middelen en grote inspanning geleverd ter bestrijding van de drugshandel, iets wat bevestigd wordt door de Verenigde Naties. Venezuela is een land dat succesvol bezig is met drugsbestrijding, getuige de grote hoeveelheid in beslag genomen drugs en arrestaties van leden van drugsbendes. Dit is sterk toegenomen nadat we de Amerikaanse drugsbestrijdingsdienst DEA ons land uit hebben gezet.

Colombia en de Verenigde Staten zijn wereldwijd de grootste producenten en consumenten van drugs. Het werkelijke doel is de aanval in te zetten op het voorbeeld dat uitgaat van het Venezolaanse socialistische Bolivariaanse project.
Onlangs heeft de Colombiaanse regering op onverantwoordelijke wijze Venezuela beschuldigd van vermeende wapenleveranties aan de Colombiaanse guerrilla. Wij hebben zojuist bewijzen gevonden dat de in beslag genomen wapens in een kamp van Colombiaanse opstandelingen, uit een Venezolaanse militaire post zijn gestolen, nadat deze was aangevallen door het Nationale Bevrijdingsleger (ELN), waarbij acht Venezolaanse soldaten zijn werden gedood. Opnieuw hebben we het spook van vermeende Venezolaanse steun aan de Colombiaanse opstand blootgelegd.

We voeren geen enkele inmenging uit in het interne conflict in Colombia, dat al 50 jaar duurt. We willen vrede en rechtvaardigheid voor het broedervolk van Colombia. Vier miljoen zijn ontheemd en leven op Venezolaanse grondgebied als onze broeders.
Het Plan Colombia is nauw verbonden met het streven naar uitbreiding van de Amerikaanse militaire controle over de regio via het Amerikaans Zuidelijke Commando. De bedoeling is om hun hegemonie en controle over een gebied, dat de grootste reserves aan energie, zoetwater, zuurstof en biodiversiteit ter wereld bevat, te waarborgen.

Ondanks de internationale mediacampagne, gecontroleerd of ondergeschikt aan de imperiale macht, blijven we de Bolivariaanse socialistische revolutie verwezenlijken en versterken, met een buitenlands beleid ten gunste van een multipolaire internationale orde, gebaseerd op de internationale vrede, gerechtigheid en samenwerking. Wij oriënteren ons daarbij op de versterking van de Zuid-Zuid-betrekkingen en de Diplomatie van de Volkeren.

Op de recente vergadering van de Raad van UNASUR, heeft president Hugo Chávez Frías verklaard dat onze regering geen bezwaar heeft om de Zuid-Amerikaanse Defensie Raad de overeenkomsten te laten zien die Venezuela met Rusland, Iran en China heeft gesloten. Verder om ook uitleg te geven over de reikwijdte van die overeenkomsten aan de Raad van Staatshoofden en Regeringsleiders van de organisatie.

Wij geven uiting aan ons verzet tegen de installatie van Amerikaanse bases in Colombia die 872 militaire bases hebben in meer dan 40 landen wereldwijd.
Wij ondersteunen en stimuleren de vorming van Vredesbases, die bijdragen aan de eenheid van onze volkeren op het pad van rechtvaardigheid, en om ons in staat stellen om gezamenlijk op de treden tegen de grote bedrijven en het Militair Industrieel Complex, die in werkelijkheid het Amerikaans beleid en handelen bepalen. 

Den Haag, 2 september 2009