dinsdag 1 december 2009

Startverklaring van ALBA

ALBA ging van start in 2004 op initiatief van Cuba en Venezuela onder de naam “Bolivariaanse Alternatief voor de Volkeren van Ons Amerika”. Op 14 december 2004 gaven de Cubaanse president Fidel Castro Ruz en de Venezolaanse president Hugo Chávez Frías de volgende verklaring uit:

GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING VAN
DE PRESIDENT VAN DE BOLIVARIAANSE REPUBLIEK VENEZUELA EN DE VOORZITTER VAN DE STAATSRAAD VAN DE REPUBLIEK CUBA
INZAKE DE OPRICHTING VAN ALBA


Hugo Chávez Frías (l) en Fidel Castro Ruz

Havana, 14 december, 2004

Tijdens het officiële bezoek van president Hugo Chávez Frías aan Cuba, op de tiende verjaardag van zijn ontmoeting met de Cubaanse bevolking, was er een brede en diepgaande uitwisseling tussen de president van de Bolivariaanse Republiek Venezuela en de voorzitter van de Staatsraad van de Republiek Cuba, vergezeld van hun respectievelijke delegaties, waar beide staatshoofden besloten tot ondertekening van de volgende verklaring:
Wij benadrukken dat de Amerikaanse Vrijhandelszone (FTAA) de meest complete uitdrukking is van de wens tot heerschappij over de regio en eenmaal in werking betekent het een verdieping van het neoliberalisme en creëert het afhankelijkheid en ondergeschiktheid op ongekend niveau. Een historisch analyse van het integratieproces in Latijns-Amerika en het Caribische gebied leert ons dat de FTAA verre van voldoet aan de doelstellingen van een onafhankelijke en economisch complementaire regionale ontwikkeling, en dient als mechanisme tot versterking van afhankelijkheid en buitenlandse overheersing.

We constateren ook dat de winsten in de afgelopen vijf decennia voor de grote transnationale ondernemingen, het uitputtend gebruik van het import substitutiemodel, de buitenlandse schuldcrisis en meer recentelijk, de verspreiding van het neoliberale beleid, met een grotere internationalisering van de Latijns-Amerikaanse economieën en het Caribische gebied en de uitbreiding van de onderhandelingen over het sluiten van vrijhandelsverdragen, gebaseerd op het FTAA-model, de basis leggen voor het landschap waar onze regio vandaag mee kampt en dat ons onderscheid in ondergeschiktheid en vertraging.

Daarom zijn wij fel gekant tegen de inhoud en het doel van de FTAA, en delen de overtuiging dat de zogenaamde neoliberale integratie het geschetste panorama zal consolideren, dat het zal leiden tot een nog grotere verdeeldheid onder de Latijns-Amerikaanse landen, toenemende armoede en wanhoop voor de meerderheid van onze volken zal betekenen, tot denationalisatie van de economieën in de regio zal leiden en een totale onderwerping aan dictaten van buitenaf opgelegt.

We hebben duidelijk gemaakt dat, hoewel integratie een voorwaarde is bij het streven naar ontwikkeling, te midden van de toenemende vorming van grote regionale blokken die machtsposities innemen in de wereldeconomie, kan alleen integratie gebaseerd op samenwerking, solidariteit en de gemeenschappelijke wil om vooruit te komen om gezamenlijk hogere niveaus van ontwikkeling te bereiken, voldoen aan de behoeften en de verwachtingen van de Latijns-Amerikaanse en Caribische landen en hun behoud van onafhankelijkheid, soevereiniteit en identiteit.

We zijn het eens met het Bolivariaanse Alternatief voor de Volkeren van Ons Amerika (ALBA), zoals voorgesteld door president Hugo Chávez Frías ter gelegenheid van de Derde Top van staatshoofden en regeringsleiders van de Associatie van Caribische Staten, gehouden op Isla Marguerita in december 2001, waarin de leidende beginselen van echte Latijns-Amerikaanse en Caribische integratie worden geschetst, gebaseerd op rechtvaardigheid en dat we samen zullen vechten om het te bereiken.


Simón Bolivar
Wij bevestigen dat het voornaamste beginsel dat ALBA moet leiden, de breedste vorm van solidariteit tussen de volkeren van Latijns-Amerika en het Caribische gebied moet zijn, gebaseerd op de ideeën van Bolivar, Martí, Sucre, O'Higgins, San Martín, Hidalgo, Petion, Morazán, Sandino, en vele andere illustere mensen, zonder nationalistisch egoïsme of nationale doelstellingen die het doel van het creëren van één grote natie in Latijns-Amerika ontkennen, zoals voorzien door de helden van onze strijd voor de bevrijding.

In dit verband zijn wij het er volledig mee eens dat ALBA niet zal werken met mercantilistische ideeën, zelfzuchtige belangen van bedrijven of nationale voordelen ten koste van andere volkeren. Alleen een brede Latijns-Amerikaanse visie, die de onmogelijkheid van onze landen erkent om in afzondering tot werkelijke onafhankelijk en ontwikkeling te komen, is in staat zijn om te bereiken wat Simón Bolivar omschreef: “Zie in Amerika de grootste natie in de wereld worden gevormd, niet door haar omvang en rijkdom, maar door haar vrijheid en roem", en wat José Martí "Ons Amerika" noemde, om het te onderscheiden van het andere Amerika, expansionistisch door imperialistische honger.



José Martí


Wij spreken ons daarom tegelijk uit dat ALBA als doel moet hebben de Latijns-Amerikaanse samenlevingen te veranderen, ze meer eerlijk, ontwikkeld, participerend en solidair te maken en daarom een integraal proces moet doormaken die het wegwerken van sociale ongelijkheden garandeert en de kwaliteit van het leven bevordert, met daadwerkelijke deelname van de mensen bij het vormgeven van hun eigen lot.

Wij delen de mening dat om de vastgestelde doelstellingen te bereiken, ALBA geleid moet worden door de volgende fundamentele principes en grondslagen:

1. Handel en investeringen moeten geen doel op zich zijn, maar instrumenten om tot een rechtvaardige en duurzame ontwikkeling te komen. Echte Caribische Latijns-Amerikaanse integratie kan geen blinde dochter zijn van de markt, noch een eenvoudige strategie om buitenlandse markten uit te breiden om de handel te stimuleren. Een effectieve deelname van de staat als toezichthouder en coördinator van de economische activiteit is daarvoor vereist. .

2. Een speciale en gedifferentieerde behandeling, die rekening houdt met het niveau van ontwikkeling van de verschillende landen en de omvang van hun economieën en het waarborgen van toegang voor alle naties die delen in de voordelen die uit het integratieproces voortvloeien.

3. Economische complementariteit en samenwerking tussen landen en producten, om zo tot een gespecialiseerde, concurrerende en efficiëntie productie te komen die past in de ontwikkeling van een evenwichtige economie in elk land, met strategieën om de armoede te bestrijden en het behoud van de culturele identiteit van de volkeren.

4. Samenwerking en solidariteit, dat wordt uitgedrukt in speciale plannen voor de minst ontwikkelde landen in de regio, inclusief een continentaal plan tegen analfabetisme, met behulp van moderne technologieën die met succes zijn toegepast in Venezuela; een Latijns-Amerikaans plan voor gratis medische behandeling van de burgers en een studiebeurzenprogramma van regionaal karakter, op gebieden van het grootste belang voor economische en sociale ontwikkeling.

5. Oprichting van het Sociaal Noodfonds, zoals door president Hugo Chávez is voorgesteld op de top van Zuid-Amerikaanse landen, onlangs in Ayacucho.

6. Integrerende ontwikkeling van communicatie en transport tussen de Latijns-Amerikaanse en Caribische landen, met inbegrip van gezamenlijke plannen voor wegen, spoorwegen, zee- en luchtverbindingen, telecommunicatie en andere middelen.

7. Maatregelen ter bevordering van duurzaamheid door middel van voorschriften ter bescherming van het milieu, de bevordering van een rationeel gebruik van hulpbronnen en het voorkomen van de verspreiding van verspillende consumptiepatronen die vreemd zijn aan de realiteiten van onze volkeren.

8. Energie integratie tussen de landen van de regio: die zorgt voor een stabiele levering van energieproducten, in het voordeel van de Latijns-Amerikaanse en Caribische samenlevingen, zoals de Bolivariaanse Republiek Venezuela dit stimuleert met vorming van Petroamerica.

9. Bevordering van investeringen van Latijns-Amerikaans kapitaal in Latijns-Amerika zelf en het Caribische gebied, met als doel tot verminderen te komen van de afhankelijkheid van buitenlandse investeerders. Daartoe zal een Latijns-Amerikaans investeringsfondsfonds, een ontwikkelingsbank van het Zuiden en een Latijns-Amerikaanse onderlinge waarborgmaatschappij worden gevormd.

10. Verdediging van de Latijns-Amerikaanse en Caribische cultuur en identiteit van de volkeren van de regio, vooral de eerbiediging en bevordering van de inheemse culturen en volkeren, de oprichting van Televisie van het Zuiden (Telesur) als alternatief instrument om onze realiteiten te verspreiden.

11. Maatregelen om ervoor te zorgen dat de regels voor intellectueel eigendom, die het erfgoed van de Latijns-Amerikaanse en Caribische landen tegen de hebzucht van transnationale ondernemingen moeten beschermen, geen rem worden op de noodzakelijke samenwerking op alle gebieden tussen onze landen.

12. Overeenkomstige posities innemen op multilateraal gebied in processen van elk type onderhandelingen met landen en blokken uit andere regio's, inclusief de strijd voor democratisering en transparantie van de internationale instanties, vooral de Verenigde Naties en haar organen.

In het jaar dat we de 180e verjaardag van de glorieuze overwinning van Ayacucho herdenken, en de oproep van het Congres van Panama, dat probeerde om het pad van de integratie van onze landen te openen, wat sindsdien gefrustreerd werd, spreken we onze overtuiging uit dat nu, uiteindelijk met de consolidatie van de Bolivariaanse Revolutie en het onbetwiste falen van het neoliberale beleid dat is opgelegd aan onze landen, de Latijns-Amerikaanse en Caribische volkeren de weg opgaan naar hun tweede en echte onafhankelijkheid. De opkomst van het Bolivariaanse Alternatief voor de Volkeren van Ons Amerika, dat is voorgesteld door president Hugo Rafael Chávez Frías, is de beste uitdrukking daarvan.

Hugo Chávez Frías, President van de Bolivariaanse Republiek Venezuela.
Fidel Castro Ruz, Voorzitter van de Staatsraad van de Republiek Cuba.
-.-
(Bron: ALBA)